Rozdział 3 "Wybór"

Piosenka

Amy wkroczyła do kuchni. Po imprezie przepłakała całą noc i nie była w najlepszym stanie. Spojrzała na Mię, która chciała coś powiedzieć, ale Amy powstrzymała ją.

-Nic nie mów. Widziałam go i to mi wystarczy. Zaraz po koncercie wyjedziemy z powrotem do Los Angeles i zapomnimy, że ktoś taki jak Leo Messi w ogóle istnieje.

Mia się strasznie zdenerwowała i zaczęła krzyczeć.

-Ty chyba sama nie wierzysz w to co mówisz. Jesteś nie poważna? Przecież wy oboje się kochacie. Niby chcesz chronić Leo, a sama tak na prawdę sprawiasz mu jeszcze większą przykrość. Powinnaś mu wszystko powiedzieć. Zresztą rób co chcesz, ja idę biegać.

Mia wyszła z pokoju i trzasnęła drzwiami, a Amy osunęła się na ziemię i znów zaczęła płakać. Co miała zrobić? Zaryzykować i powiedzieć prawdę Leo, a później ułożyć sobie z nim życie w Barcelonie czy może lepiej wyjechać do Michaela i być nieszczęśliwą? W tej chwili podjęła decyzję. Otarła łzy i szybko się przebrała. Wzięła torebkę i wybiegła z hotelu. Chciała zadzwonić do Shaki, ale zrzuciła telefon, ponieważ zobaczyła Messiego przed hotelem, który najwyraźniej na nią czekał. Niepewnie do niego podeszła.

-Cześć-powiedział patrząc w jej oczy. Zauważył w nich niepewność, ale i to samo uczucie co trzy lata temu. I dzięki temu był bardziej zmotywowany do tego, żeby ją odzyskać.

-Mia cię tu przysłała?

-Nie ona mi tylko dała numer twojego telefonu i pokoju, a ja postanowiłem...

-Leo przepraszam za wczoraj.

-A mogę wiedzieć co się stało? 

-Leo wszystko po kolei. Nie zaczynajmy od razu od przeszłości.

-W porządku, ale obiecaj mi jedno. Już nigdy mi nie uciekaj.

-Dobrze-sama nie wierzyła w to, że się uśmiecha.

Leo nie chciał Amy do niczego zmuszać. Doskonale wiedział, że jeszcze dowie się prawdy, ale widzi, że Gaertner jeszcze nie jest na to gotowa. Postanowił spełnić jej prośbę i zacząć od nowa.

-A więc moja przyjaciółko. Zapraszam cię na trening-wyciągnął do niej rękę. 

Amy skorzystała z propozycji Messiego i wybrała się z nim na trening. W samochodzie wspominali swoje dzieciństwo, aż dotarli na miejsce. 

-Dobra ja lecę się przebrać, a ty usiądź tam gdzie Shaki.

-W porządku.

Wymienili się jeszcze szczerymi uśmiechami i ruszyli każdy w swoją stronę. Czy to co się teraz między nimi dzieje nie dzieje się za szybko? Chyba tak, ale oni nie widzieli po za sobą świata i nie potrafili żyć osobno. Leo chciał znać prawdę, a Amy chciała się uwolnić od Michaela i żyć normalnie u boku jej ukochanego Leosia. Usiadła obok Shaki i zaczęły rozmawiać.

-No Amy właśnie dzisiaj zobaczysz największe przedszkole na świecie.

Amy się uśmiechnęła, a na murawę już zaczęli wybiegać piłkarze. 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-Siema Messi!-podbiegł do Leo uśmiechnięty Neymar.

-Cześć.

-A co ty dzisiaj taki szczęśliwy?

-Mam powód.

-Dobra mniejsza z tobą. Ty znasz tą całą Amy nie?

-Tak, a co?-odpowiedział trochę zaskoczony Argentyńczyk.

-No bo wiesz, ona mi się spodobała i chciałbym się z nią umówić. Myślisz, że się zgodzi?

Lionel sam się zdziwił, ale się wściekł i krzyknął.

-Nie ma mowy!

Zanim Neymar zdążył cokolwiek odpowiedzieć to Leo już dawno biegł daleko przed nim. Poćwiczyli jeszcze trochę i mieli chwilę przerwy. Lio postanowił pójść do Amy, ale ujrzał, że obok niej kręci się Neymar. Messi strasznie się zdenerwował i nie mógł na to patrzeć, ale chciał też wiedzieć co zrobi jego przyjaciółka. Usiadł za nimi i zaczął podsłuchiwać. To nie podobne do Leo, ale wiedział, że dla Amy traci głowę i to właśnie uważał za bardzo dobre uzasadnienie.

-A więc, jesteś wolna dzisiaj wieczorem?-zapytał Junior Amy.

-Tak.

-To może się umówimy?

-Nie.

-Co, ale dlaczego?-zapytał trochę zaskoczony.

-Po pierwsze w moim sercu jest ktoś inny, a po drugie może i spodobałam ci się ja, ale nie licz na odwzajemnienie.

-Wiesz to może się zmienić-nie odpuszczał Brazylijczyk.

-Koniu chodź tu!-krzyknął do Neymara Alves. 

Alves wiedział co się kroi. Widział, że Amy jest bardzo bliska sercu Leosiowi, a Neymar się wtrąca, więc próbował jakoś zareagować.

-Za chwilę Dani, tylko mój koń musi dojechać do pewnego zamku pewnej księżniczki-jak Leo to usłyszał już chciał wstać, ale usłyszał Amy.

-Wiesz ja jednak sądzę, że twój koń jest za mały, aby dojechać do mojego zamku.

Junior odszedł trochę upokorzony. To pierwsza dziewczyna, która mu odmówiła i do tego go upokorzyła, a co zrobił Messi? Podszedł do Amy i zaczął ją chwalić, że to co powiedziała było świetne. Śmiali się tak długo, aż rozbolały ich brzuchy. Nagle Leo zrobił poważna minę i spojrzał Gaertner w oczy.

-Wiesz po treningu cię odwiozę, a później wieczorem może pójdziemy na kolację?

Amy przez chwilę się zastanawiała, ale przystała na propozycję Argentyńczyka.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-No nareszcie wróciłaś.-powiedziała Mia.

-Tak wróciłam.

-A ty co taka szczęśliwa? 

Amy nie odpowiedziała. Złapała Mię za rękę i zaczęła z nią tańczyć po całym apartamencie.

-Dobrze, czekaj. Chcę wiedzieć co się stało. Całowałaś się z Messim czy co?

-Nie, ale idę z nim dzisiaj na kolację.

-Co?-krzyknęła szczęśliwa Mia i teraz ona porwała Amy do tańca.

Przyjaciółka Gaertner była taka szczęśliwa. Jej plan się powiódł, a w sumie prawię nic nie zrobiła. Leo i Amy sami się tak bardzo kochają i sami próbują wszystko naprawić. Wyszła z pokoju i zadzwoniła od razu do Thomasa.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-Halo Thomas?

-No hej, są jakieś nowe wiadomości?

-Tak twoja siostra znów jest szczęśliwa!

-Leo?

-Tak.

I w tym momencie obojgu się wydawało, że między tą dwójką znów się ułoży. Jednak zapomnieli o najważniejszym. O Michaelu.

• Więc tak. Jak przebiegnie kolacja Leo i Amy? Czy Amy wszystko opowie Messiemu? Czy znów będą szczęśliwi? Czy uda im się powstrzymać Michaela? Wszystkiego się dowiecie w następnych rozdziałach. Wiem, że ten rozdział nie jest taki jakiego mogliście się spodziewać, ale chciałam, żeby były w tym opowiadaniu też śmieszne i szczęśliwe sytuacje, a nie tylko smutne. Pozdrawiam wszystkich, którzy czytają i do następnego. Było by miło gdyby każdy kto to przeczytał zostawił po sobie komentarz ;)
• Ps. Dedykuję siostrze i Tolce :*